YAŞŞA FENERBAHÇE

 Yıllar yıllar önce beni bir tarafa bırakın, küçük erkek kardeşim -adı lazım değil- ilkokul üçüncü sınıfta falanken...

Serkan.

Biz sağlam Fenerbahçe'liyiz.

Bir tek annem çocuklara yazık oluyor taraftarı yoktur şimdi onların diyerek birince lige yeni çıkmış, (aynı yıl düştü zaten) Mersin İdman Yurdu'nu tuttuğumuz yıllar.

Bu Serkan Fenerbahçe'liyiz ya gaza gelmiş, Fenerbahçe'nin o meşhur marşını ezberlemeye çalışıyor anlaşılan.

Hani o, bir yerinde 
CİHAT'LAR, LEFTER'LER, CAN'LAR, FİKRET'LER,
HEPSİ HALA BİRER ABİDEDİRLER... 
denilen marşı.

İşte o marşı benim küçük erkek kardeşim defterine yazmış ara sıra bakmak ve tabi ezberleyebilmek için.

Küçük bir yanlış anlaşılmayla ama.

CİHAT'LAR, LEFTER'LER, CAN'LAR, FİKRET'LER,
HEPSİ HALA BİRER ABİDEDİRLER... kısmı

KİTAPLAR, DEFTERLER, CAMLAR, PİRKETLER
HEPSİ HALA BİRER ABİDEDİRLER şeklinde olarak.

Bayağı bir ağlamıştı biz dalga geçince.

Yine de şimdi düşününce haklı aslında.

Yeniden dönüşümü düşününce camlar ve pirketler (biriket) hala abide. Kitaplar defterlere gelince onlar zaten hep öyle.

Çocuk ileriyi görüyormuş meğer.